Az emberek többsége keresi a természetet. A legtöbben nem igazán akarják vagy tudják ennek okát megmagyarázni. Nagyon sokan pedig a természetbe építenek hétvégi vagy állandó házat, hogy ne csak néhány óráig lehessenek ott, hanem akár több napot, hónapot is. Ennek a dinamikának a hátterébe egyik felől az van, hogy az emberek el akarnak menekülni a városok zajától és más emberektől (nem érdekes?), másik felől viszont egy ellenállhatatlan vonzalmat éreznek a természet iránt.
Az ember és természet közötti eltávolodásnak első jelei azok voltak, amikor az ember veszélyt és hasznot vélt felismerni a természetben. Ez volt az a pont, amikor az ember már különállónak tekintette magát az őt körülvevő növény- és állatvilággal szemben, egy olyan felsőbbrendű lénynek, amelynek uralnia kell mindent. Ez volt a legnagyobb tévedése.
Mára már közismert, hogy az ember visszafordíthatatlan károkat okozott és okoz továbbra is a természetben, mert mind a mai napig nem értette meg, hogy az ő és embertársai egyensúlya nagy mértékben függ az őt körülvevő természet egyensúlyától. Egyre inkább be kell lássuk, hogy messze nem uraljuk a világot és azon belül a természetet, ezért az élhetőség érdekében az lenne a járható út, ha visszatérnénk a természethez.
Mit is jelent ez a visszatérés az igazi egyensúly elnyerése és fenntartása érdekében?
- Minél gyakrabban és minél több időt tölts a természetben és a természetközeli helyeken. Így felismerheted annak szépségét és azt a békét, amit hordoz magában ez a környezet. Így már nem ellenségként, hanem barátként fog megjelenni.
- Tanulj a növényektől és az állatoktól, ami a belső békét és könnyedséget illeti. Jézus így mondta: „Nézzétek az ég madarait! Nem vetnek, nem aratnak, csűrbe sem gyűjtenek – mennyei Atyátok táplálja őket. Nem többet értek ti náluk? Ne aggodalmaskodjatok hát, és ne kérdezgessétek: Mit eszünk, mit iszunk? ” (Mt6,26-34)
- Ismerd, tartsd tiszteletben és fogadd el a természet törvényeit. A természeti népek tudták és a mai napig tudják, hogy a természet törvényeit nem érdemes átlépni, inkább tisztelni érdemes azokat. (Egy következő alkalommal kitérünk ezekre is.)
- Lassíts le időközönként, ne csak a repülőből és az autópályáról nézd a természetet. Amint lelassúlsz, nyomban alkalmad adódik kapcsolatba kerülni a levegővel a légzésen keresztül, a szemeden, a füleden, és más érzékszerveiden keresztül pedig egy felfoghatatlan világ tárul eléd, még a legkisebb bokorban is.
Valószínű, hogy még sok mást tehetünk annak érdekében, hogy visszatérjünk a természethez, de itt nem a lista tökéletessége a fontos, hanem az, hogy elindítsam benned azt az igaz vágyat, hogy keresd és szeresd a természetet. Te mivel egészítenéd ki a fenit listát?
A következő bejegyzés a Vissza a munkához címet fogja viselni. Addig is vedd észre minél többször, hogy Isten veled!